"...Świat się zmienia. Padają mury, otwierają się granice. Teatr też się zmienia. Niezmienne pozostają tylko marzenia młodych ludzi, nasze marzenia... "
Od czasu powstania naszej grupy na facebooku , ponieważ teraz już każdy nasz aktor posiada swoje konto na tym portalu ( witamy wśród żywych Marley :* ) blog zaczął być traktowany po macoszemu . Dlatego, żeby trochę go ożywić warto było by wspomnieć jak zaczęła się ta nasza małą przygoda z teatrem. Chyba każdy zapomniał już że zawdzięczamy to zajęciom teatralnym w pierwszej gimnazjum . Zdecydowana większość naszej grupy to pozostałości po tamtych zajęciach . Raczej od początku naszej działalności towarzyszy nam dość poważna tematyka , spektakle są niebanalne i trafiają do szerokiej publiczności , zyskują uznanie nawet wśród bardzo wymagających i krytycznych widzów jakimi są wiecznie znudzeni i obrażeni gimnazjaliści . „ Oskar i pani Róża „ oraz występ z okazji święta niepodległości spodobały się uczniom naszej szkoły ,były to występy bardziej spektakularne niż inne normalne przedstawienia czy akademie szkolne więc zamiast chaosu rozmów zamieszania widać było na twarzach widzów skupienie , zainteresowanie i kto wie może trafiliśmy do niektórych naszych nieprzychylnie nastawionych do sztuki szkolnych kolegów . Biorąc pod uwagę że i tak już bardzo przechwalam naszą grupę mogę dodać że mimo że w naszych przedstawieniach króluje raczej tematyka poważna i niejednokrotnie kończą się one śmiercią kluczowych bohaterów potrafimy też ująć widza lżejszymi przedstawieniami jakim był na przykład nasz pierwszy występ z okazji dnia nauczyciela , pozostawił po sobie miłe wspomnienia i mimo że pomyłek nie brakowało podobał się szczególnie najmłodszym . Często nawet nas samych dziwi efekt jaki osiągamy bo chyba wszyscy doskonale wiedzą , że nie na każdych próbach udaje nam się tak całkowicie zgrać , zdarza się że niekoniecznie z przyczyn zależnych od nas nie udaje nam się być w pełnym składzie na próbie przez co trudno doskonale przerobić scenariusz , zagrać, bo wszystkie role są tak samo ważne , każda postać odgrywa kluczową rolę niezależnie od tego czy osoba „X” występuję w każdej scenie czy jest tylko postacią epizodyczną która w danym momencie ma robić za tło i mówi jedno zdanie . Spektakl niezależnie czy okaże się sukcesem czy porażką jest naszym wspólnym dzieckiem , wszyscy pracujemy na jego końcowy efekt .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz